Życie pełne pasji dla Amazone

Prof. h.c. Heinz Dreyer, wieloletni dyrektor zarządzający Amazonen-Werke, obchodził 19 lutego swoje 90 urodziny. Pomagał w budowaniu firmy w trzecim pokoleniu rodziny Dreyer i odegrał kluczową rolę w jej rozwoju jako światowego specjalisty w dziedzinie techniki rolniczej dla nowoczesnej uprawy roślin.

W ciągu swojej pracy w kierownictwie grupy Amazone dokonał wielu ważnych wynalazków technicznych, które zostały wielokrotnie opatentowane i nagrodzone. Na początku 2005 roku przekazał swoje obowiązki kierownicze swojemu synowi dr Justusowi Dreyerowi. Mimo to, nadal zajmuje się techniką siewu Amazone i optymalnym nawożeniem oraz utrzymuje współpracę z SAA Samara i innymi szkołami wyższymi. W dalszym ciągu jest członkiem Zarządu.

Jako najstarszy syn inżyniera dyplomowanego Heinricha Dreyera, potomka założyciela Amazonen-Werke, Heinz Dreyer urodził się w 1932 roku i już wcześnie został wyznaczony przez ojca na swojego następcę. Po maturze w Ratsgymnasium w Osnabrück i podczas przerwy semestralnej odbywał różne praktyki w hutach w Georgsmarienhütte i Osnabrück, w firmie Heinrich Lanz w Mannheim oraz w Bayerische Leichtmetallwerke BLW. Studiował budowę maszyn na Uniwersytecie Technicznym w Monachium, a po jego ukończeniu w  1956 r. kontynuował pracę na uczelni jako pracownik nieetatowy ze zleceniem badawczym od Federalnego Ministerstwa Rolnictwa (Bonn), nadal pracując nad swoim doktoratem.

Musiał niespodziewanie przerwać plany zawodowe, gdy w listopadzie 1957 r. zmarł nagle jego ojciec. Od tego momentu Heinz Dreyer dołączył do AMAZONEN-WERKE razem ze swoim kuzynem Klausem Dreyerem i wraz z nim przejął kierownictwo przedsiębiorstwa. Stało się to na początku 1958 roku. Oprócz koniecznej rozbudowy przedsiębiorstwa Heinz Dreyer ponownie podjął studia doktoranckie, dodatkowo studiował zarządzanie gospodarką rolną oraz politykę rolną z odpowiednimi badaniami i w 1963 roku uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen.

Od początku zajmował się głównie rozwojem produktu. W tej dziedzinie również odniósł spektakularny sukces. Już po kilku tygodniach wynalazł pierwszy zawieszany dwutarczowy rozsiewacz ZA (zawieszany odśrodkowy), który później stał się wzorem dla prawie wszystkich rozsiewaczy nawozów stosowanych na świecie i do dziś sprzedał się w liczbie ponad 750 000 sztuk. Zajmował się także dalszym rozwojem maszyn do zbioru ziemniaków, opracował nowy typ roztrząsacza obornika z szerokim systemem rozrzutu , wynalazł nowe siewniki o większych szerokościach roboczych i wreszcie nowy, nowoczesny siewnik zawieszany na ciągniku, który w krótkim czasie zapewnił firmie Amazonen-Werke pozycję lidera rynku także w tej dziedzinie – legendarny AMAZONE D4.

W 1960 r. ożenił się z córką przedsiębiorcy Magdaleną Teich z Dolnej Bawarii. Spośród czworga jego dzieci: Petry, Nicoliny, Konstancji i Justusa, Justus został jego następcą w zarządzie firmy. 

Z punktu widzenia przedsiębiorcy bardzo bliskie jego sercu było ukierunkowanie firmy na zarządzanie zorientowane na przyszłość. Opracował on koncepcję grupy zarządzającej, w skład której, oprócz dwóch dyrektorów zarządzających, wchodzili starannie dobrani pracownicy z odpowiednim prawem głosu, tak zwana Grupa Zarządzająca 1 (FG1), która do dziś reprezentuje najwyższą kadrę zarządzającą składającą się obecnie z ośmiu osób i której członkiem jest nadal prof. Heinz Dreyer.  

Od 1975 roku skoncentrował swoje prace rozwojowe na technice siewu bezpośredniego w Kanadzie i wynalazł między innymi redlicę dłutową Amazone, która do dziś sprawdza się szczególnie dobrze w różnych warunkach pracy.

Prof. Heinz Dreyer mówi o swoich pracownikach: „W Amazone zawsze mieliśmy szczęście do wspaniałych pracowników, nie tylko w dziale konstrukcyjnym, ale również w dziale produkcji i sprzedaży. Należy stworzyć klimat, w którym pracownicy czują się dobrze i w którym ich praca jest doceniana”. W odnoszącej międzynarodowe sukcesy grupie przedsiębiorstw Amazone zatrudnionych jest dzisiaj około 2000 pracowników w dziewięciu zakładach produkcyjnych w Niemczech, Francji, Rosji i na Węgrzech.

Źródło: AMAZONEN-WERKE